Του Παναγιώτη Στεφάνου
Μια πληγή που αιμορραγεί εδώ και 42 ολόκληρα χρόνια. Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο, το 1974, χώρισε το νησί στα δύο, αφήνοντας σε ‘’κώμα’’ την Αμμόχωστο. Δεν υπάρχει προηγούμενο, στον κόσμο όλο, πόλης για την οποία ο χρόνος να έχει σταματήσει εδώ και σχεδόν μισό αιώνα. Ο Ναυτικός Όμιλος Αμμοχώστου, αποτελεί ένα μικρό κομμάτι αυτού του ανείπωτου δράματος και ο προπονητής του, Γιάννης Παπάζογλου, επ΄ ευκαιρία της παρουσίας της Κυπριακής αποστολής στη Θεσσαλονίκη, στο ‘’Κύπελλο Ανοιξης’’ του ΝΟΘ, ξετυλίγει στο navysports.gr, το κουβάρι μιας πληγωμένης ναυταθλητικής ιστορίας..
-Καταρχήν, οι εντυπώσεις σας από το ταξίδι στη Θεσσαλονίκη και τη συμμετοχή σας στο ‘’Κύπελλο Ανοιξης’’ του ΝΟΘ…
« Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Ναυτικό Ομιλο Θεσσαλονίκης για την πρόσκληση και τη βοήθεια που μας δίνει, στο πλαίσιο της αδελφοποίησης με τον δικό μας Ομιλο, στην Αμμόχωστο. Είναι πολύ σημαντική αυτή η αδελφοποίηση, όχι μόνο ιστιοπλοϊκά, γιατί φέρνει κοντά τα παιδιά μας, μαζί! Η φιλοξενία του ΝΟΘ είναι κάτι παραπάνω από ζεστή και τον ευχαριστούμε πολύ γι αυτό…»
-Τι ορίζοντες ανοίγει αυτή η αδελφοποίηση του ΝΟΘ με τον ΝΟΑ;
« Αν δεν κάνω λάθος αυτή η αδελφοποίηση χρονολογείται από το 1995, δηλαδή μιλάμε για πάνω από 20 χρόνια κοινής πορείας και παρ΄ ότι για πολλά χρόνια αυτή η αδελφοποίηση ήταν σε αδράνεια, είμαστε χαρούμενοι που από φέτος ενεργοποιείται και πάλι. Ηρθαμε εδώ, στο ‘’Κύπελλο Ανοιξης’’, και θα ακολουθήσει ανταπόδοση από εμάς στα ‘’Ιωαννίδεια’’. Πρόκειται για έναν πολύ σημαντικό αγώνα τον οποίο ο Όμιλός μας προσπαθεί να πραγματοποιήσει, έχοντας μπει στο καλεντάρι της Διεθνούς Ομοσπονδίας».
-Τι γίνεται με την Ιστιοπλοϊα στην Κύπρο;
« Το μετάλλιο του παλιού αθλητή μου, του Παύλου του Κοντίδη, στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ήταν το πρώτο στην ιστιοπλοϊκή ιστορία της Κύπρου και από τότε γίνονται προσπάθειες για ν΄ αναπτύξουμε το άθλημα στο νησί, όμως αφενός λόγω της οικονομικής κρίσης και αφετέρου εξαιτίας της νοοτροπίας, δεν έχουμε τα αποτελέσματα που θα θέλαμε. Παρ΄ όλα αυτά, η προσπάθεια συνεχίζεται, μέσω ενός εθνικού αναπτυξιακού προγράμματος, το οποίο ευελπιστούμε να αποδώσει καρπούς και να καταστήσει την Κύπρο ιστιοπλοϊκό παράδεισο!»
-Ο Ιστιοπλοϊκός Όμιλος Αμμοχώστου είναι ένας Όμιλος χωρίς πατρίδα;
« Η φυσική έδρα του Ομίλου μας είναι στην Αμμόχωστο. Εκεί ελπίζουμε τα επόμενα χρόνια να φιλοξενήσουμε τους φίλους μας από τη Θεσσαλονίκη, στις δικές μας εγκαταστάσεις…».
-Οι οποίες υπάρχουν, έτσι δεν είναι;
« Υπάρχουν, όπως υπάρχουν και φωτογραφίες από τον Όμιλο από τη δεκαετία του 1950 και του 1960. Είναι χαρακτηριστικές οι εικόνες με τα σκάφη αραδιασμένα στην παραλία. Μετά την προσφυγιά ο Όμιλος δραστηριοποιείται στη Λεμεσό και μάλιστα σε όλο φάσμα του ναυταθλητισμού και φυσικά ιδιαίτερα στην Ιστιοπλοΐα».
-Θεωρείτε ότι εκπροσωπείτε έναν ‘’πληγωμένο’’ Όμιλο;
« Ασφαλώς είναι ένας πληγωμένος Όμιλος. Όταν δεν είσαι στον φυσικό σου χώρο και σου λείπει η γη σου, τότε, ναι, είσαι πληγωμένος».
by 
