Του Κώστα Τουτσίδη
Ξεκίνησε την ενασχόληση της με τον αθλητισμό ως κολυμβήτρια αλλά στην πορεία την κέρδισε η κωπηλασία. Όντας και κόρη κωπηλάτη, (το μήλο κάτω απ΄τη μηλιά που λέμε..), είχε κατά κάποιο τρόπο από πολύ νωρίς επαφή με το άθλημα. Η Κατερίνα Νικολαϊδου βρέθηκε από την Κατερίνη στη Θεσσαλονίκη αποκλειστικά για το navysports.gr. Με φόντο τη θάλασσα του Θερμαϊκού μας μίλησε για το παγκόσμιο πρωτάθλημα και για τους επερχόμενους Ολυμπιακούς αγώνες του Ρίο και φωτογραφήθηκε για την ιστοσελίδα μας με τα χρώματα της εθνικής και το ασημένιο μετάλλιο που κέρδισαν μαζί με τη Σοφία Ασουμανάκη στο Εγκμπελέ..
« Επειδή είχα πολλά μετάλλια στην πλάτη μου από το μονό αγχωνόμουν μήπως μείνω φέτος εκτός βάθρου. Ωστόσο στο Εγκμπελέ ήμουν πολύ χαλαρή γιατί ήμουν σίγουρη ότι θα πάρουμε την πρόκριση. Το θέμα είναι ότι ήθελα έναν τελικό. Ευτυχώς ήρθε ο τελικός ήρθε και το μετάλλιο» τόνισε ξεκινώντας τη συζήτηση μας.
Το έτερον της ήμισυ στη βάρκα του Εγκμπελέ, η Σοφία Ασουμανάκη, δεν θα μπορούσε να λείψει απ την κουβέντα μας. Η Κατερίνα δηλώνει για τον εαυτό της ότι είναι η «στρίγκλα της βάρκας» όπως χαρακτηριστικά μας είπε. Είναι και μεγαλύτερη σε ηλικία από τη Σοφία Ασουμανάκη η οποία όμως σύμφωνα με τα λεγόμενα της Κατερίνας είναι και λόγω σωματικών προσόντων «το δυνατό κουπί» που συναγωνίζεται μάλιστα σε επιδόσεις και τα αγόρια. «Κάναμε πολύ καλή προετοιμασία με τη Σοφία. Είναι πολύ σημαντικό ότι δεν είχαμε καθόλου τραυματισμούς. Η Σοφία είχε υποχρεώσεις στη μικρότερη κατηγορία γιατί είναι νεάνιδα, έπρεπε να φύγει δύο εβδομάδες στο Ρίο ενώ εγώ συνέχισα την προετοιμασία μου. Παρόλο που έλειψε δύο εβδομάδες όταν επέστρεψε πήγαμε ακόμα καλύτερα» λέει η Κατερίνα και συνεχίζει: «Το ότι έχουμε μόλις 5 μήνες κοινής προετοιμασίας με τη Σοφία και είχαμε τέτοιο αποτέλεσμα σημαίνει ότι έχουμε περιθώρια βελτίωσης σε σχέση με άλλα πληρώματα που είναι δύο και τρία χρόνια μαζί. Οπότε ελπίζουμε και του χρόνου να γυρίσουμε πάλι με μετάλλιο και μακάρι να είναι και το χρυσό».
Όσο για τις αντιπάλους που θα έχουν στο Ρίο γνωρίζονται καλά πλέον. «Θα είναι οι 11 βάρκες
που προκρίθηκαν από το Εγκμπελέ και άλλες δύο που θα προκύψουν από τη Ρεγκάτα της Ελβετίας την άνοιξη. Ουσιαστικά εκεί Θα είναι η δεύτερη ευκαιρία για όσες δεν τα κατάφεραν στο Εγκμπελέ» τονίζει η Κατερίνα και δεν κρύβει τον προβληματισμό της για τα νερά του Ρίο. « Η Σοφία που πήγε εκεί και αγωνίστηκε φέτος μου είπε ότι τους έβαζαν να πλένουν συνέχεια τα χέρια τους και να δεν τους άφηναν να τα βάζουν μέσα στο νερό για το φόβο μολύνσεων. Θέλω να πιστεύω ότι μέχρι του χρόνου που θα γίνουν οι Ολυμπιακοί αγώνες θα είναι αλλιώς τα πράγματα».
Φυσικά καμιά σχέση με το Εγκμπελέ για το οποίο εκφράζει το θαυμασμό της. « Ήταν ένας επίγειος παράδεισος! Είναι το καλύτερο μέρος που έχω πάει ποτέ να αγωνιστώ στα οκτώ χρόνια που κάνω κωπηλασία. Το μόνο δύσκολο ήταν ότι στις 6 το πρωί που πηγαίναμε για προπόνηση παρόλο που ήταν καλοκαίρι είχε 5 βαθμούς θερμοκρασία. Κατά ένα περίεργο τρόπο μέχρι το μεσημέρι η θερμοκρασία πήγαινε στους 30 βαθμούς. Αλλά είναι οι Άλπεις οπότε είναι λογικό».
Μετά από τόσο μεγάλη προσπάθεια η ολιγοήμερη ανάπαυση ήταν αναμενόμενη και η Κατερίνα έσπευσε την επομένη της επιστροφής της από το Εγκμπελέ να φύγει για διακοπές Οι υποχρεώσεις της Ολυμπιακής χρονιάς που έρχεται δεν αργούν να ξεκινήσουν. Στις 5 Οκτωβρίου θα γίνει το πρώτο κοινόβιο. Η πρώτη συγκέντρωση στο Ολυμπιακό κωπηλατοδρόμιο του Σχοινιά. «Πήγα διακοπές, χαλάρωσα, η Σοφία πήγε τώρα γιατί πριν είχε κάποιες υποχρεώσεις και ξεκινάμε πάλι να μπαίνουμε στους ρυθμούς μας. Σιγά σιγά προπόνηση όχι με ιδιαίτερη ένταση. Αυτή τη στιγμή δουλεύουμε περισσότερο αντοχή και από 5 Οκτωβρίου ξεκινάνε τα κοινόβια». Όσο για το πρόγραμμα προετοιμασίας ιδιαίτερα σκληρό. Αλλά έτσι έρχονται τα μετάλλια και η Κατερίνα το ξέρει καλά αυτό. «Δύο εβδομάδες κοινόβιο και δύο εβδομάδες στο σπίτι. Έτσι θα βγουν Οκτώβριος, Νοέμβριος και Δεκέμβριος. Από το νέο έτος μπαίνουμε στην τελική ευθεία για τους Ολυμπιακούς και θα είμαστε συνέχεια στο κοινόβιο στο Σχοινιά. Οι προπονήσεις δεν σταματάνε ούτε το χειμώνα παρά μόνο εάν έχει πολύ δυνατό αέρα οπότε κάνουμε εναλλακτική προπόνηση στο γυμναστήριο. Χρειαζόμαστε και δύναμη και αντοχή και ταχύτητα οπότε κάνουμε πολλά πράγματα όπως βάρη και τρέξιμο».
Ο αθλητισμός σε τόσο υψηλό επίπεδο απαιτεί πολλές θυσίες και αυτό η Κατερίνα το γνωρίζει καλά καθώς το καθημερινό της πρόγραμμα, που τηρεί ευλαβικά όλα τα χρόνια, περιλαμβάνει πολλές ώρες προπόνησης. «Ξυπνάω πάντα στις 7 το πρωί και αφού πάρω πρωινό στις 8 ξεκινάω την προπόνηση. Επιστρέφω στις 11 με 11:30 και στη συνέχεια θα καθίσω να διαβάσω βιβλία. Μου αρέσει πολύ το διάβασμα. Μετά το μεσημεριανό φαγητό χαλαρώνω λίγο και στις 3:30 το μεσημέρι ξανά προπόνηση. Αυτό κάθε μέρα εκτός Κυριακής που έχουμε μόνο το πρωί. Το απόγευμα χαλάρωμα. Τις υπόλοιπες μέρες τα απογεύματα τελειώνω την προπόνηση στις 7:30 με 8. Αν τύχει να γυρίσω λίγο νωρίτερα ίσως προλάβω να πάω για ένα καφέ. Έτσι κυλάει όλη η εβδομάδα όλοι οι μήνες και όλη η χρονιά. Το πρόβλημα όλων των αθλητών που παρακολουθούν τα κοινόβια είναι ότι είμαστε πολύ καιρό μακριά από τις οικογένειες μας. Εμένα αυτό με ενοχλεί πιο πολύ απ όλα. Θεωρώ ότι η μεγαλύτερη μου θυσία είναι αυτή».
Καθημερινός αγώνας και θυσίες για να μπορέσει κάποιος να βιώσει εκείνο το ξεχωριστό συναίσθημα του ενός λεπτού που θα βλέπει την ελληνική σημαία να ανεβαίνει στον ιστό προ τιμήν του. «Δεν είχα ποτέ όνειρο την Ολυμπιάδα αλλά αυτό ήρθε σιγά σιγά. Όταν πήρε το πρώτο μου παγκόσμιο μετάλλιο ήθελα να κερδίσω το χρυσό. Έχω ένα χρυσό στην κατηγορία νεάνιδων και τρία ασημένια στην κατηγορία γυναικών» μας λέει η Κατερίνα και συνεχίζει: «Τώρα πλέον ο στόχος είναι το χρυσό. Το όνειρο αυτό αν πραγματοποιηθεί θα κρατήσει περίπου 7 λεπτά. Για την ακρίβεια 6΄45”. Κάνω προπόνηση εννιά χρόνια για αυτά τα 6’45” λεπτά. Όταν το σκέφτεσαι είναι πολύ περίεργο. Κάνω 360 μέρες το χρόνο διπλές προπονήσεις για αυτά τα λεπτά. Είναι υπερβολικό αλλά δεν μπορεί να γίνει αλλιώς».
Όσο για το συναίσθημα που της δημιουργεί το ότι εκατομμύρια έλληνες εκείνη την ώρα έχουν τα βλέμματα τους πάνω στην προσπάθεια που κάνει και νοιώθουν περήφανοι για την επιτυχία και το μετάλλιο.. «Εκείνη τη στιγμή που αγωνίζομαι σκέφτομαι μόνο την οικογένεια μου αλλά όταν τερματίζω και μου στέλνουν τόσοι πολλοί άνθρωποι συγχαρητήρια ..δεν πίστευα πραγματικά ότι υπάρχει τόσος πολύς κόσμος που θα χάσει την παραλία μέσα στο καλοκαίρι του για να δεί την προσπάθεια μας. Εκείνη την Κυριακή στον τελικό στο Εγκμπελέ μου έστελναν μηνύματα μετά τον αγώνα ακόμα και άνθρωποι που δεν τους ήξερα καν. Τους ευχαριστώ πραγματικά όλους πάρα πολύ».
Ωστόσο οι συνθήκες στη χώρα μας γενικότερα δεν είναι πάντα οι ιδανικές για να προετοιμαστούν κατάλληλα αθλητές και αθλήτριες. «Στην Κατερίνη κάνω προπόνηση στο ποτάμι και για την ακρίβεια σε ένα κανάλι. Το μήκος του είναι 1500 μέτρα αλλά όταν βρέχει οι εκβολές του Ενιπεά κατεβάζουν φερτά υλικά βράχια κλπ και κλείνει με αποτέλεσμα να μην μπορούν να περάσουν οι βάρκες γιατί χτυπάνε . Μας έχει τύχει να σπάσουμε κουπιά. Κάποιες φορές λόγω του ανέμου πέφτει η στάθμη του και μου έχει τύχει να κάνω προετοιμασία για παγκόσμιο σε 500 μέτρα κανάλι πάνω κάτω».
Μετά την επιτυχία της Κατερίνας η αντιπεριφέρεια Πιερίας αποφάσισε – όπως μας είπε η ίδια η αθλήτρια- να καθαρίσει το ποτάμι για να διευκολύνει τις προπονήσεις. Αυτό κάνει την Κατερίνα πιο αισιόδοξη και για το μέλλον του συλλόγου της. «Ελπίζω ο Ναυτικός όμιλος Κατερίνης να βγάλει κι άλλα ταλέντα. Έχουμε πάρα πολλά παιδιά και μάλιστα θα μεγαλώσουμε και το γυμναστήριο μας γιατί πλέον δεν χωράνε».
Μετά τον σημερινό πρόεδρο του Ναυτικού ομίλου Κατερίνης Κώστα Καρυώτη που ήταν κωπηλάτης και τον Κώστα Κουκοδήμο στο στίβο η Κατερίνα είναι η 3η αθλήτρια όλων των εποχών από την Πιερία που θα πάει σε Ολυμπιακούς αγώνες και μάλιστα η πρώτη γυναίκα!
Κατερίνα και Σοφία το navysports.gr θα είναι δίπλα σας. Στις ευχές όλων των ελλήνων θα προσθέσουμε και τις δικές μας για να τα καταφέρετε και να ακούσουμε όλοι οι έλληνες στο Ρίο τον εθνικό μας ύμνο προ τιμήν της μεγάλης σας νίκης!
by 
