Του Κώστα Τουτσίδη
Όταν στην αρχαιότητα οι έλληνες έλεγαν το γνωστό «νους υγιής εν σώματι υγιή» το πιθανότερο είναι ότι θα εννοούσαν πως ο κάθε άνθρωπος πρέπει να φροντίζει για τη σωματική του άσκηση και υγεία έτσι ώστε να έχει «καθαρό μυαλό» και να μπορεί να είναι και πνευματικά υγιής. Αν όμως αναφερόταν στον αθλητισμό της εποχής σίγουρα δεν είχαν στο μυαλό τους ούτε το χρήμα, ούτε το λεγόμενο στις μέρες μας «σταριλίκι», ούτε διάφορες δολοπλοκίες που θα εξασφάλιζαν νίκες σε συγκεκριμένους ανθρώπους.
Τώρα θα μου πείτε γιατί τα γράφω αυτά. Βλέποντας τις τελευταίες ημέρες τις προσπάθειες των ελλήνων αθλητών και αθλητριών της κωπηλασίας, στους Μεσογειακούς της Πεσκάρα, στο παγκόσμιο ανδρών – γυναικών του Εγκμπελέ, σ το παγκόσμιο εφήβων – νεανίδων στο Ρίο αλλά και στην πανελλήνια συνάντηση κωπηλασίας και την προεπιλογή για το Βαλκανικό που έγιναν στην Καστοριά, δημιουργήθηκε ένας προβληματισμός. Διαπιστώνει εύκολα κανείς ότι αυτού του είδους ο αθλητισμός και αυτά τα παιδιά αποπνέουν υγεία και δύναμη. Κάπως έτσι φαντάζομαι ότι είχαν τον αθλητισμό στο μυαλό τους αυτοί που μας άφησαν ως παρακαταθήκη την αρχαία φράση που προανέφερα.
Αυτοί οι αθλητές και οι αθλήτριες, αλλά και άλλοι σαν αυτούς σε άλλα αθλήματα, είτε κάνουν απλώς αθλητισμό είτε υψηλού επιπέδου πρωταθλητισμό που θα φέρει μετάλλια και επιτυχίες, δίνουν έναν μοναχικό, προσωπικό, καθημερινό αγώνα για να πετύχουν χωρίς να προσδοκούν στο τέλος τίποτα περισσότερο από αυτό που ήδη έκαναν σε όλη τη διαδρομή τους. Στις περισσότερες περιπτώσεις μοναδικοί τους συμπαραστάτες είναι οι οικογένειες τους . Ζουν στον πραγματικό κόσμο, είναι απλοί καθημερινοί αληθινοί και σεμνοί άνθρωποι μακριά από συμπεριφορές, «σταρ» και «δήθεν» .
Παράλληλα η εικόνα αυτή του πόσο «δεμένα» είναι όλα αυτά τα παιδιά μεταξύ τους – χαίρονται όλοι με τη νίκη του κάθε συναθλητή και συναθλήτριας τους και λυπούνται όλοι με την κάθε άτυχη στιγμή – δείχνει σε όλους μας το πραγματικό νόημα του αθλητισμού.
Για να μην παρεξηγηθώ, δεν είναι μόνο η κωπηλασία ή η ιστιοπλοϊα, υπάρχουν ευτυχώς κι άλλα αθλήματα που ανήκουν σ΄αυτή την κατηγορία του «υγιούς αθλητισμού». Και υπάρχουν ευτυχώς και οικογένειες που κατευθύνουν τα παιδιά τους σ΄αυτά τα αθλήματα για να τα δουν να εφοδιάζονται με όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά που θα κάνουν καλύτερη τη ζωή τους.
Το δικό μας χρέος είναι να είμαστε δίπλα τους.