Του Κώστα Τουτσίδη
Ήταν Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου του 2000 και οι Ολυμπιακοί αγώνες του Σίδνεϊ ήταν σε εξέλιξη. Στο άθλημα της κωπηλασίας όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα σε έναν αθλητή θρύλο. Ο Στήβ Ρίντγκρεϊβ σε ηλικία 38 ετών τότε θα προσπαθούσε να πετύχει αυτό που κανείς άλλος κωπηλάτης δεν είχε πετύχει στο παρελθόν.
Έχοντας ήδη τέσσερα συνεχόμενα χρυσά Ολυμπιακά μετάλλια από τις τέσσερις προηγούμενες Ολυμπιάδες, (1984 Λος Άντζελες, 1988 Σεούλ, 1992 Βαρκελώνη, 1996 Ατλάντα), έβαζε πλώρη για το 5ο με το οποίο έμελλε να σφραγίσει την καριέρα του και το όνομα του να γραφτεί με χρυσά γράμματα στη ιστορία των Ολυμπιακών αγώνων.
Σε δήλωση που είχε κάνει ο ίδιος το 1996 μετά το 4ο Ολυμπιακό μετάλλιο που πήρε στην Ατλάντα, είχε πει χαρακτηριστικά: «Όποιος με δει μέσα σε μια βάρκα έχει την άδεια μου να με πυροβολήσει».
Ευτυχώς για τον ίδιο, για την ιστορία των Ολυμπιακών αγώνων, αλλά και για την παγκόσμια κωπηλασία, στα χρόνια που ακολούθησαν μέχρι τους Ολυμπιακούς του Σίδνεϊ κανένας δεν σκέφτηκε να κάνει κάτι τέτοιο. Από κει και πέρα αυτή η «έμμεση απειλή» που εμπεριείχε η δήλωση του Ρίντγκρέιβ στην Ατλάντα, ήταν θέμα χρόνου να γίνει πραγματικότητα.
Στελικό εκείνο ο Ρίντγκρεϊβ μαζί με τους τρείς συναθλητές του Πίνσεντ, Φόστερ και Κράκνελ πέτυχαν το ακατόρθωτο. Μπροστά σε 25 χιλιάδες ενθουσιώδεις θεατές μεταξύ των οποίων ήταν η σύζυγος, ο πατέρας και τα τρία παιδιά του Ρίντγκρεϊβ, αλλά και χιλιάδες Βρετανοί, κατέκτησαν ένα ακόμα χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο! Το 5ο συνεχόμενο για τον αθλητή θρύλο της Βρετανικής αλλά και της παγκόσμιας κωπηλασίας.
Ο ίδιος σε δήλωση του για τον άθλο αυτό τόνισε με χαρακτηριστική μετριοπάθεια: «Είμαι ένας συνηθισμένος τύπος που πήγε αρκετά γρήγορα σε μια βάρκα».
Εκτός από τις χρυσές επιτυχίες του σε 5 συνεχόμενους Ολυμπιακούς αγώνες και ο Στηβ Ρίντγκρεϊβ κέρδισε εννιά φορές το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Το τελευταίο ον Αύγουστο του 1999 στην Αγία Αικατερίνη στον Καναδά ενώ προηγήθηκαν τα χρυσά παγκόσμια μετάλλια το 1986, 1987, 1991, 1993, 1994, 1995, 1997 και το 1998.
by 
