Του Παναγιώτη Στεφάνου
Επτά μόλις ημέρες πριν από την επίσημη έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων, παρακολουθώ με πολύ μεγάλη ανησυχία τις συνθήκες κάτω από τις οποίες καλούνται να αγωνιστούν οι αθλητές της ιστιοπλοϊας.
Σε μία απολύτως μολυσμένη θάλασσα, όπως αυτή του Ρίο, πως είναι δυνατόν να αποδώσουν αυτοί οι αθλητές, οι οποίοι κάτω από άθλιες περιβαλλοντικές συνθήκες θα προσπαθήσουν να ‘’εξαργυρώσουν’’ τους κόπους και τις θυσίες μιας ολόκληρης τετραετίας;
Δεν θέλω να το γενικεύσω και να πω πως η επιλογή του Ρίο ντε Τζανέϊρο και της Βραζιλίας γενικότερα, ήταν μια απολύτως άστοχη επιλογή για τη διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων. Χώρα η οποία αντιμετωπίζει τεράστιο πρόβλημα φτώχειας, χώρα η οποία στεγάζει σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού της σε φαβέλες, χώρα με τεράστιο πρόβλημα εγκληματικότητας και ανασφάλειας, δεν μπορεί, δεν γίνεται να διοργανώνει Ολυμπιακούς Αγώνες. Είναι το τελευταίο που της χρειάζεται…
Το αντιπαρέρχομαι όμως αυτό και μένω στο κομμάτι της θάλασσας. Άκουσα με μεγάλη προσοχή τις δηλώσεις, επί του θέματος, του προέδρου της ΔΟΕ, Τόμας Μπαχ, ο οποίος είπε πως οι αρχές της Βραζιλίας κάνουν τεράστια προσπάθεια, ώστε η θάλασσα να καθαρίσει και τα πάντα να είναι έτοιμα στην έναρξη των αγώνων!! Να καθαρίσει πότε, τώρα; Μία εβδομάδα πριν τους Αγώνες;
Πρόεδρέ μου, ούτε τα ανθρώπινα πτώματα, τα νεκρά ζώα και τα σκουπίδια που επιπλέουν στο νερό δεν προλαβαίνουν οι αρχές να απομακρύνουν, όχι να καθαρίσουν τη θάλασσα. Υπ΄ αυτές, λοιπόν, τις συνθήκες δυσοσμίας, ακαθαρσίας, ακαταλληλότητας νερού συν τον ιό Έμπολα που θερίζει, οι ιστιοπλόοι όλου του κόσμου που καταφθάνουν αυτές τις ημέρες στο Ρίο, μόνο ως ήρωες μπορούν να χαρακτηριστούν. Θεωρώ πως και μόνο που πηγαίνουν να αγωνιστούν είναι ηρωϊσμός! Μπράβο τους, είναι όλοι τους ‘’Ολυμπιονίκες’’ πριν ξεκινήσουν οι αγώνες!
by 
