Θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι, αναφορικά με ένα σχόλιο της Σοφίας Μπεκατώρου σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης, σχόλιο που αφορούσε δημοσίευμα του navysports.gr για την παρουσία της στο Ρίο.
Η Σοφία, δυσανασχέτησε με τη λέξη ‘’απογοήτευση’’ την οποία χρησιμοποίησα, σχολιάζοντας το τελείωμα των υποχρεώσεών της στην κατηγορία Nacra 17.
Αλλά ας το πάρω αλλιώς… Τα συγχαρητήρια δικαιωματικά της ανήκουν για το ότι κράτησε την ελληνική σημαία στα χέρια της στην τελετή έναρξης των αγώνων, για τις πολύ μεγάλες διακρίσεις που είχε τα προηγούμενα χρόνια, για την προσφορά της εν γένει στην ιστιοπλοϊα την οποία ομορφαίνει και τιμά με την παρουσία της.
Για όλα τα παραπάνω και χίλιους ακόμα λόγους, συγχαρητήρια! Και το εννοώ απόλυτα. Αν περίμενε όμως η Σοφία να τις δώσουμε συγχαρητήρια για την αγωνιστική της παρουσία σε αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες, όντας 18η στη γενική κατάταξη, θα ήταν σαν να κοροϊδεύουμε το αναγνωστικό μας κοινό, κάνοντας δημόσιες σχέσεις. Έχω την αίσθηση πως δεν θα το ήθελε ούτε η ίδια.
Εδώ κάνουμε δημοσιογραφία. Χωρίς να προσβάλουμε κανέναν, σχολιάζουμε και αναλύουμε την επικαιρότητα. Θα συμφωνήσω μαζί της πως όλοι οι αθλητές είναι άξιοι συγχαρητηρίων και μόνο που μετέχουν σε αυτή την παγκόσμια αθλητική γιορτή. Όμως, υπάρχει και το παρακάτω. Υπάρχει αυτή καθ΄ αυτή η αγωνιστική τους επίδοση. Αυτή να μην την σχολιάσουμε;
Η απογοήτευση αφορά τον κόσμο και όλους εμάς που περιμέναμε να πάνε καλύτερα τα πράγματα και όχι τα δικά της συναισθήματα απέναντι στον εαυτό της. Άλλωστε, κανείς δεν μπορεί να μπει στην ψυχή του διπλανού του.
Να αντιστρέψω το ερώτημα; Η ίδια είναι ικανοποιημένη από την αγωνιστική της απόδοση; Θέλω να ελπίζω πως η δυσφορία της Σοφίας οφείλεται σε εκνευρισμό της στιγμής…
by 
