Αφορμή για το σημερινό μου σχόλιο είναι η πρόσφατη διεξαγωγή της Α΄ φάσης του 82ου πανελληνίου πρωταθλήματος κωπηλασίας στο Ολυμπιακό κωπηλατοδρόμιο του Σχινιά και ο ανταγωνισμός που υπήρξε. Σε αντίστοιχη περίπτωση εάν αντί για την κωπηλασία επρόκειτο για το ποδόσφαιρο ή το μπάσκετ, σε μια αθλητική εφημερίδα θα βλέπαμε όλους εκείνους του “βαρύγδουπους” τίτλους όπως “Σύγκρουση Γιγάντων”, “Τιτανομαχία” και άλλα τέτοια. Επιτρέψτε μου ωστόσο να χρησιμοποιήσω κι εγώ ορολογία ποδοσφαίρου ή μπάσκετ σήμερα, καθώς μιλάμε για το “απόλυτο ντέρμπι” ή αν προτιμάτε για τη “μητέρα όλων των μαχών” εντός των συνόρων στο συγκεκριμένο άθλημα.
Αναφέρομαι κυρίως στη “μάχη” για την κορυφή ανάμεσα στον Ναυτικό Όμιλο Θεσσαλονίκης και το Ναυτικό Όμιλο Ιωαννίνων. Δύο συλλόγους με πολύ μεγάλη ιστορία και λαμπρές επιτυχίες στο συγκεκριμένο άθλημα. Για άλλη μια φορά οι αθλητές και οι αθλήτριες τους έδωσαν τον καλύτερο ευατό τους και αν μη τι άλλο ικανοποίησαν απόλυτα όλους τους φίλους της κωπηλασίας με τις επιδόσεις τους. Όπως λέμε πάντα στον αθλητισμό μεγαλύτερη αξία στην επιτυχία του νικητή δίνει η δύναμη και η ικανότητα του αντιπάλου του. Αυτό ίσχυει αφαλώς και στην περίπτωση των αγώνων του πανελληνίου πρωταθλήματος κωπηλασίας. Όταν έχεις να κάνεις με τόσο υψηλό επίπεδο ανταγωνισμού τα μετάλλια έρχονται με “ιδρώτα και αίμα” χωρίς ασφαλώς να ξεχνάμε και τη δουλειά που προηγήθηκε απο όλους (αθλητές, προπονητές και συλλόγους) πριν τους αγώνες.
Βέβαια θα ήταν τεράστιο λάθος να σταθούμε μόνο σ αυτούς τους δύο συλλόγους που διεκδικούν την κορυφή. Ο αριθμός ρεκόρ των 447 αθλητών και αθλητριών της κωπηλασίας απο τους συλλόγους όλης της χώρας, που πήραν μέρος στους αγώνες, δείχνει τη δουλειά που γίνεται σ ενα απόλυτα υγιές κομάτι του αθλητισμού όπως η κωπηλασία. Ένα άθλημα – ευτυχώς όχι το μόνο – στο οποίο η αντιπαλότητα μεταξύ των αθλητών, στην πιο ευγενική της μορφή που μπορεί να φανταστεί κανείς, κρατάει μόνο όσο διαρκεί ο αγώνας.
Το έγραψα και σε παλιότερο σχόλιο μου στο navysprots.gr, κάπου στα τέλη Αυγούστου του 2015, αλλά αισθάνομαι την ανάγκη να το γράψω για άλλη μια φορά.. “Αυτός είναι αληθινός αθλητισμός”.
by 
